Zasada: Dajmy sobie spokój z "Programem dla Śląska". O pomniku Korfantego bez przymiotnika "śląski"

Nie będę się rozpisywał, czym Korfanty różnił się od reszty „ojców niepodległości”. Przede wszystkim był Ślązakiem. Nawet jeśli bardziej chcielibyśmy wierzyć niż wiemy, że to w śląskim pragmatyzmie, nowoczesności i grawitowaniu ku Zachodowi Europy, kryła się ta subtelna różnica.

PISALIŚMY:
Wojciech Korfanty w końcu ma pomnik w stolicy
Pomnik Korfantego w Warszawie. Miał być napis "polityk śląski", został tylko "polityk"

Niezależnie od tego, nie da się Korfantego czytać, rozumieć, interpretować bez pierwiastka śląskiego, bez Śląska, który przede wszystkim reprezentował, do którego się zwracał i którego interesu bronił. Był politykiem kluczowym dla Polski, ale, w pierwszej kolejności, był politykiem śląskim.

Na cokole, o który Korfanty oparty jest w Warszawie przeczytamy, że był politykiem i chadekiem. Zniknęło z niego słowo „śląski”, co trudno pojąć i zaakceptować i to - uspokajam - trzymając się z dala od polsko-śląskich historycznych napięć.

Bez Ślązaka Korfantego trudniej jest wyjaśnić nie tylko ostatnie 100 lat dziejów Górnego Śląska, ale i czczony od roku czas polskiej niepodległości.

Staram się zrozumieć intencje śląskiej części sądu konkursowego, której członkowie obawiali się, że „polityk śląski” na cokole będzie działać zawężająco dla dorobku Korfantego.

Jak państwo sądzicie, czy sam Korfanty wstydziłby się takiej identyfikacji?Człowiek, który pisał: „Do moich braci, Górnoślązaków”? Więc dlaczego każecie mi myśleć, że nasze biedne śląskie kompleksy znów zwyciężają ze śląską dumą?

Na koniec analogia i apel do rządu: skończcie proszę z Programem dla Śląska. Nie Śląsk lecz Polskę budujemy.

Po tożsamości mamy tylko bóle fantomowe.