Gawęda: Uważam, że kopalnie Bielszowice i Halemba mają przyszłość. Dzięki dostepu do złóż węgla koksowego GOŚĆ DZ I RADIA PIEKARY

Dlaczego w połowie grudnia nie będzie obiecywanej we wrześniu umowy społecznej, od której zależy przyszłość górnictwa?
To porozumienie obejmuje kilkanaście różnych bardzo ważnych sfer funkcjonowania górnictwa: aspekty społeczne, gwarancje pracy, harmonogram zamykania poszczególnych zakładów… To porozumienie musi zawierać również wszystkie wskazania, które będą notyfikowane w Komisji Europejskiej.

To wszystko było wiadome we wrześniu, gdy rząd uzgodnił porozumienie ze związkami. Więc jeszcze raz: dlaczego umowy nie będzie w połowie grudnia?
Ja nie wiem, czy będzie, czy nie będzie. O to już proszę pytać pana ministra.

Pytałem związkowców, którzy są stroną w tej sprawie. Rozbieżności są tak wielkie, że nie ma mowy o dotrzymaniu terminu.
Trzymam kciuki, by porozumienie się powiodło. Ale ono nie musi być przygotowane na szybko, a właściwie. Termin jest rzeczą ważną, ale nie najważniejszą, ten proces nie jest łatwy. Zwróćmy uwagę, że węgiel koksowy został wpisany na listę surowców strategicznych Unii Europejskiej, więc ma swoją przyszłość. Transformacja górnictwa musi zostać przeprowadzona racjonalnie.

Węgiel koksowy paliwem strategicznym. To jedna z rozbieżności: dlaczego rudzkie kopalnie, które mają do niego dostęp, mają zostać zlikwidowane w pierwsze kolejności?
Jestem przekonany, że rozsądek i perspektywa właściwej gospodarki złożowej zwycięży. I wszystkie elementy zostaną przeanalizowane pod kątem przyszłości, wskaźników makroekonomicznych. Złoża się nie odnawiają, ale jestem zwolennikiem, by spółki w sposób zrównoważony prowadziły swoją działalność.

Bielszowice i Halemba powinny fedrować dłużej niż 3-4 lata, w związku z tym, że maja węgiel koksowy?
Oba ruchy mają swoją przyszłość. Ich złoża trzeba zbadać i te procesy się odbywają. Zdaniem wielu naukowców, ten węgiel spełnia parametry. Jestem zwolennikiem włączenia obu kopalń do produkcji węgla koksowego.

Wspomniał pan o zgodzie Komisji Europejskiej. Związkowcy są zaniepokojeni jej brakiem i sugerują, że rząd nie ma żadnej gwarancji uzyskania takowej, więc teraz tylko gra na czas.
Rozumiem zaniepokojenie strony społecznej i pracowników o przyszłość swojej branży. Ale przy takich negocjacjach ważny jest spokój, determinacja i zbudowanie zaplecza eksperckiego. To w moim przekonaniu jest realizowane i pomoże, by Komisja Europejska przychyliła się do naszych propozycji. To z naszych pieniędzy będzie przecież subwencjonowana dalsza działalność górnictwa.