Najciekawsze domy wiejskie i podmiejskie: Dwór Kossaków w Górkach Wielkich

Maria Dąbrowska, Jan Parandowski, Jan Sztaudynger, Melchior Wańkowicz, czy Stanisław Witkacy.

Dwór Kossaków, jak pisze w książce „Był dom… Wspomnienia” Anna Szatkowska, córka Zofii Kossak „był obszerny, bardzo stary, bez przesadnych wygód, urządzony z nobliwą prostotą. Długa, sklepiona sień biegła na przestrzał, od drzwi frontowych do wyjścia na ogród. Zamykały ją z obu stron potężne i ciężkie dębowe wierzeje nabite gwoździami, zasuwane na noc od wewnątrz grubą, ciosaną w kwadrat belką. W dzień była ona wpuszczona w ścianę, za to wieczorem, silnie pociągnięta, wyjeżdżała dudniąc ze swego schowka, skutecznie tarasując drzwi. Grube kamienne mury, bielone ściany, jasne tapety w salonie, podłogi z heblowanych desek i piece kaflowe w pokojach – taki był górecki dom, lodowaty w zimie, przyjemnie chłodny w upalne lato”. 

Gdy dwór spłonął, a po latach ruiny zarosły drzewami i wydawało się, że miejsce odchodzi w zapomnienie, pojawił się ratunek.  Dzięki funduszom unijnym oraz środkom finansowym Fundacji im. Zofii Kossak ruiny spalonego w ostatnich dniach II wojny światowej dworu zostały w 2011 roku efektownie wyeksponowane, a wewnątrz dawnej posiadłości Kossaków znalazły się multimedialne urządzenia, dzięki którym można posłuchać wspomnień Zofii Kossak i jej córki - Anny Bugnon-Rosset, obejrzeć zdjęcia oraz fototapety i eksponaty, związane z życiem i twórczością pisarki i jej rodziny. Największe wrażenie robi zdjęcie, które zostało wykonane w 1924 roku w salonie, a dziś jako fototapeta jest odtworzone w tym samym miejscu. Sprawia wrażenie, że znajdujący się na nim bratowa pisarki, Karol Kossak, Zofia Kossak nadal są tu obecni.  

Dwór Kossaków, jako Centrum Kultury i Sztuki szybko stał miejscem wielu przedsięwzięć kulturalnych, artystycznych i warsztatowych, a zarazem jedną z atrakcji Śląska Cieszyńskiego.