Niesamowity pałac na Śląsku. Tam poczujesz się jak w bajce! ZDJĘCIA

Pierwsze ślady tej miejscowości pochodzą z XIV wieku, a nazwisko Marcusa de Plawniowitz pojawia się w dokumentach z połowy tamtego stulecia, wskazując na pierwszego znanego właściciela tutejszych ziem. W średniowiecznych dokumentach królewskich Władysława Jagiełły odnajdujemy wspomnienie o warowni w Pławniowicach, bronionej przez polskie rycerstwo, z której to pozostałości odkryto w latach 60. XX wieku.

Historia posiadłości była zmienna - po wojnie trzydziestoletniej nastąpił pewien okres stagnacji, jednakże w XVIII wieku nadeszły lepsze czasy. W 1737 roku wieś została nabyta przez barona Franza Wolfganga von Stechov, co zapoczątkowało nowy rozdział w historii Pławniowic. Od tej chwili miejscowe dobra przeszły w ręce rodziny Ballestremów, która sprawowała nad nimi kontrolę przez półtora wieku.

Najbardziej charakterystyczną budowlą w Pławniowicach jest rezydencja wybudowana w latach 1882-1885 z inicjatywy hrabiego Franciszka II Ballestrema, według projektu Konstantego Heidenreicha. Niemniej, opuszczenie posiadłości przez Ballestremów w 1945 roku, w obliczu nadchodzącej Armii Czerwonej, stało się punktem zwrotnym w historii tego miejsca. W okresie pobytu krasnoarmiejców w pałacu, wiele cennych przedmiotów zniknęło, włączając w to kolekcje porcelany i sreber.

Architektura rezydencji, wzniesionej w stylu neomanieryzmu niderlandzkiego z domieszką elementów neogotyckich, stanowi wyjątkowy przykład eklektycznego i romantycznego historyzmu. Cały ten zespół architektoniczny to dziedzictwo przeszłości, które nadal fascynuje i inspiruje swoim niepowtarzalnym urokiem.

W malowniczej miejscowości Pławniowice zachwyca kompleks pałacowo-parkowy, który przenosi w świat historycznego przepychu i bogactwa architektonicznego. Trójskrzydłowy pałac, wzniesiony na planie litery "U", zdobią elewacje z cegły klinkierowej, oraz liczne detale kamieniarskie. W parku o powierzchni około 2,4 hektara rosną egzotyczne okazy drzew, a wśród zabudowań znajduje się kaplica z XIX wieku.

Obecnie kompleks funkcjonuje jako Ośrodek Edukacyjno-Formacyjny diecezji gliwickiej, służąc także jako miejsce spotkań kulturalnych i konferencji. Dzięki staraniom gospodarza, księdza doktora Krystiana Worbsa, przeprowadzono generalny remont obiektu, który obecnie pełni ważną rolę w życiu społeczności lokalnej.