Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Pałac Dietla to ukryta perła architektury w samym sercu Sosnowca. Dzięki trwającemu 12 lat remontowi to miejsce odzyskało dawny blask

Adam Tobojka
Adam Tobojka
Wnętrza Pałacu Dietla zachwycają przepychem i szczegółowością wykonania. Zobacz kolejne zdjęcia. Przesuwaj zdjęcia w prawo - naciśnij strzałkę lub przycisk NASTĘPNE
Wnętrza Pałacu Dietla zachwycają przepychem i szczegółowością wykonania. Zobacz kolejne zdjęcia. Przesuwaj zdjęcia w prawo - naciśnij strzałkę lub przycisk NASTĘPNE Adam Tobojka
Pałac Dietla stoi w centrum Sosnowca, przy ulicy Żeromskiego, naprzeciwko Parku Sieleckiego. Oddzielny od ulicy 3 Maja torami kolejowymi, wydaje się ukryty przed wzrokiem przechodniów. Dla większości sosnowiczan stanowi kolejny budynek z przełomu XIX i XX wieku, których w mieście można napotkać kilka. Dopiero wizyta w progach Pałacu uświadamia, że w mieście znajduje się prawdziwa perła architektury.

Historia Pałacu sięga lat 80 XIX wieku, kiedy to na ternie miasta z inicjatywy Henryka Dietla, przemysłowca z Saksonii przybywającego do Sosnowca na zaproszenie cara, powstała przędzalnia wełny czesankowej. Naprzeciw fabryki powstała skromna kamieniczka, będąca pierwszą siedzibą rodziny.
ZDJĘCIA ODNOWIONEGO PAŁACU DIETLA

W roku 1890 rozpoczęła się przebudowa domu, a do jednopiętrowego budynku o podłużnym planie dobudowana zostaje neorenesansowa bryła pałacu. Głównym pomieszczeniem zostaje dwukondycyjna sala balowa, w której odbywają się przyjęcia dla zaproszonych gości i bankiety, których gośćmi byli przedstawiciele władzy rosyjskiej i niemieckiej.

Ostatnia przebudowa miał miejsce na przełomie wieków, kiedy to ujednolicono elewację i dobudowano piętro do części północnej. Zrezygnowano wtedy ze stylu neorenesansowego na rzecz neobaroku i neorokoko. Po pożarze dachu w 1900r., jako element spajający pałac, zaprojektowano wysoki dach z lukarnami, zdobiony attyką z girlandami i wazonami.

W okresie międzywojennym fortuna Dietlów stale powiększała się, a ich zakłady produkowały mundury dla zbrojących się mocarstw Europy. Wtedy powstały też szkoła i kościół ewangelicki przy ulicy Żeromskiego, a także szereg innych budynków użyteczności publicznej na terenie całego miasta, finansowanych przez Henryka Dietla.

Kres temu położył światowy kryzys gospodarczy lat 20 XX wieku. Fabryka zaczęła przynosić straty, a na plan odbudowy majątku zaciągnięto olbrzymi kredyt w złocie pod zastaw przędzalni i pałacu. Niestety plany te nie zostały zrealizowane - pokrzyżował je wybuch II Wojny Światowej. W roku 1944 rodzina Dietów opuściła Sosnowiec, a pałac przejęty został przez skarb państwa.

Obiekt przez lata popadał w ruinę, by w końcu w połowie lat 90 XX wieku zostać wystawionym na sprzedaż. Zakupu dokonało krakowskie małżeństwo, Ewa i Stanisław Jerzy Kulisiowie. Podjęta pod koniec XX wieku, przez nowych właścicieli kosztowna interwencja remontowo-konserwatorska uratowała pałac, którego istnienie było poważnie zagrożone. W kolejnych etapach prac skoncentrowano się na będącej w dramatycznym stanie konstrukcji obiektu. Wspomniane wyżej szkody górnicze i wstrząsy powodowane przez kolej, a także przez komunikację miejską, spowodowały pękanie, a nawet znaczne przesunięcia ścian. Te niezwykle skomplikowane i kosztowne prace okazały się być jedynie początkiem do wieloletnich prac remontowo-konserwatorskich, które mogły rozpocząć się po naprawie dachu, trzydziestu sześciu stropów, odbudowaniu ścian i kompleksowym osuszaniu zalewanego przez ponad 10 lat budynku. Najwięcej czasu pochłonęło jednak pieczołowite, konserwatorskie odtwarzanie sztukaterii, fresków, złoconych zdobień i stolarki. Równie wyjątkowo trudnym i kosztownym przedsięwzięciem było przywracanie do czasów świetności ścian, sufitów i mebli, ozdobnej mozaiki parkietowej na powierzchni ponad 120m2 Sali Balowej oraz ponad 300 metrów kwadratowych w innych pomieszczeniach. Równolegle do przeprowadzanych prac wewnątrz obiektu prowadzony był na zewnątrz skomplikowany remont popękanych ścian elewacji wraz z odtworzeniem zdobień, rzeźb, maszkaronów, oczyszczeniem klinkierowej, ozdobnej cegły budynku oraz odbudową ogrodzenia.

Uroczyste częściowe otwarcie nastąpiło 11 września 2010 roku. Od tamtej pory Pałac spełnia funkcję Centrum Artystyczno-Koncertowego, goszcząc w swoich salach muzyków klasycznych, gości bali i wydarzeń kulturalnych. Wielokrotnie stanowił też scenografię dla filmów historycznych, pojawiając się między innymi w produkcji “Blisko, coraz bliżej” i programach historycznych Bogusława Wołoszańskiego.

O wyjątkowości pałacu stanowią jego wnętrza, pieczołowicie odtworzone i utrzymane w stylach neorokoko, neoklasycystycznym, neobarokowym, empirycznym i secesyjnym. Na szczególną uwagę zasługuje główna łazienka pałacu, z niepowtarzalnymi na skalę światową dekoracjami.

od 16 lat

Pałac otwarty jest na zwiedzających - wycieczki z przewodnikiem dostępne są w każdą pierwszą sobotę miesiąca, po wcześniejszym umówieniu się telefonicznym. Nasza galeria prezentuje wnętrza Pałacu - jednak warto wybrać się na miejsce samemu, by zobaczyć na żywo świetnie zachowane i odrestaurowane wnętrza. Wycieczka salami to prawdziwa podróż w czasie, pozwalająca cofnąć się do epok Fin de siècle.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wideo