Rycerskie lato w Będzinie. Kaligrafia, zwyczaje i broń rycerzy, a do tego wspólne ubijanie masła

Początki rycerstwa sięgają czasów wczesnego średniowiecza. Pierwotnie rycerzem był każdy konny wojownik, z czasem tylko wojownik pasowany na rycerza. Rycerstwo przekształciło się w stan zamknięty przed napływem ludzi z pozostałych grup społecznych. Miecz, ciężka zbroja, rumak, dama serca to atrybuty rycerza. O tym jak wyglądało życie dawnych rycerzy - gdzie mieszkali, jaką bronią walczyli, jak wyglądało pasowanie na rycerza i jakich zasad musieli przestrzegać w swoim życiu dowiedzieli się uczestnicy pierwszych wakacyjnych zajęć organizowanych przez Muzeum Zagłębia w Będzinie.

Spotkanie odbyło się na zamku, gdzie dzieci obejrzały kolekcję broni białej, a następnie wspólnie wypełniały kartę pracy, odpowiadając na pytania dotyczące tajników rycerskiego rzemiosła. W kolejnej części spotkania uczestnicy wakacyjnych warsztatów odwiedzili żydowski dom modlitwy, co było wspaniałą okazją do poznania zwyczajów, tradycji oraz życia codziennego dawnych mieszkańców Będzina.

Kolejny dzień, kolejne ciekawostki. Tym razem na temat zamkowej kolekcji broni. Zwiedzając wystawę - wszyscy dowiedzieli się jak się strzelało z dawnych strzelb i pistoletów - broni lontowej, kołowej, skałkowej i kapiszonowej, ile tak naprawdę ważył miecz dwuręczny, czym szyszak różni się od szturmaka, a rapier od szabli czy szpady. Był też konkurs ”W poszukiwaniu eksponatu”, w którym każdy mógł wykazać się zdobytą wiedzą oraz spostrzegawczością.

W drugiej części zajęć uczestnicy poznawali tajniki dawnych dokumentów i kaligrafii, które rozpoczęły się krótkim wprowadzeniem dotyczącym historii dokumentu, narzędzi i materiałów pisarskich. Następnie zostały omówione podstawowe pojęcia związane ze sztuką kaligrafii. Uczestnicy mogli poćwiczyć pisanie gotykiem alfabetu. Do tego celu użyli pióra do kaligrafii maczanego w kałamarzu. Można było także pomalować akwarelami inicjał lub ornament. Najmłodsi uczestnicy zajęli się kolorowaniem rycerzy i smoków

Nie zabrakło również wspólnego... ubijania masła. To znakomita okazja do opowieści o życiu dawnych mieszkańców Zagłębia - o życiu w wiejskiej chacie, bez elektryczności i bieżącej wody, do opowieści o barwnych strojach, o starych żelazkach na duszę, maglownicach, skrzyniach, praskach do sera, itd., itp.. Uczestnicy warsztatów ubili wyśmienite masło i wiele się nauczyli.

W drugiej części warsztatów dzieci zapoznały się z podstawowymi zasadami heraldyki. Zaznajomiły się z barwami heraldycznymi oraz z zasadą niełączenia barwy białego (srebrnego) godła i żółtej (złotej) tarczy. Dowiedziały się czym jest herb szlachecki, herb mieszczański (herbik) i gmerk, a także jaka jest między nimi różnica. Po prelekcji przystąpiły z zapałem do wykonania, zgodnie z zasadami heraldyki, herbu rodziny Mieroszewskich.