Serwal to nowy mieszkaniec Śląskiego Ogrodu Zoologicznego. Zobaczcie nowego lokatora zoo w Chorzowie oraz małe gepardy, które sporo urosły

Nowa mieszkanka Śląskiego Ogrodu Zoologicznego. To samiczka serwala

W śląskim zoo jest nowy lokator. To samiczka serwala, czyli ssaka z rodziny kotowatych. Samica serwala o imieniu - Afromeda - przyjechała do Śląskiego Ogrodu Zoologicznego z czeskiego zoo w Ostrawie. W chorzowskim zoo zajęła wybieg, na którym wcześniej oglądać można było skunksy. W pobliżu jest też wybieg wydr.

Naturalnym środowiskiem serwala są sawanny i stepy południowej Afryki. Spośród innych kotów wyróżniają go duże uszy zapewniające mu znakomity słuch i długie nogi – najdłuższe spośród wszystkich kotowatych.

Kilka faktów o serwalach:

• Serwal to ssak z rodziny kotowatych, którego naturalnym środowiskiem są sawanny i stepy południowej Afryki.
• Ma najdłuższe nogi w stosunku do wielkości ciała spośród wszystkich kotowatych.
• Potrafi biegać z prędkością dochodzącą do 80 km/h - dlatego nazywany jest małym gepardem.

Serwal może osiągać długość ciała od 60 do 90 cm i ważyć od 9 do 18 kg. Ma smukłe ciało pokryte jasnożółtą sierścią z czarnymi cętkami. Wzór jest różny u każdego osobnika, jednak z reguły wzdłuż głowy, karku i grzbietu przebiegają czarne pasy, które w tylnej części ciała przechodzą w łaty.

Poluje najczęściej na szczury, myszy, ryjówki, ptaki, żaby i jaszczurki. W momencie ataku wyskakuje wysoko w górę i spada z wyciągniętymi pazurami w miejscu gdzie znajduje się zdobycz. Czasami swoją dietę uzupełnia świeżą trawą i owocami.

Jak większość kotowatych jest samotnikiem, w pary łączy się tylko w okresie rozrodu. Po ciąży trwającej około 10 tygodni rodzą się najczęściej 2 lub 3 młode. Z matką potomstwo pozostaje przez około rok.

Według Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych to gatunek mniejszej troski (status LC), jednak zagrażają mu liczne polowania ze względu na skóry i utrata siedlisk naturalnych.

Młode gepardy ze śląskiego zoo już sporo urosły. Mia i Malajka już sporo urosły

W październiku 2019 roku w Śląskim Ogrodzie Zoologicznym przyszły na świat dwie samiczki geparda - Mia i Malajka. Maluchy szybko rosną i dobrze się rozwijają. Dziś to już spore koty. Rodzicami samiczek są: gepardzica Mambo i samiec Ignis.

Młode gepardzice po raz pierwszy wyszły na wybieg z początkiem kwietnia. Do tego czasu były razem z mamą w gepardziarni. Pierwsza wizyta na dworze bardzo spodobała się młodym gepardom. Dziewczyny biegały i goniły się po całym wybiegu. Ich mama - samica Mambo - cały czas je pilnowała.

Gepardy w śląskim zoo przyszły na świat 3 października 2019 roku.

Dla Mambo była to pierwsza ciąża w śląskim zoo. Jest to pierwsze potomstwo Ignisa - samca urodzonego w Dvur Kralowe, który w Chorzowie mieszka od 2016 roku oraz pochodzącej z Francji samicy Mambo, która do Chorzowa przyjechała z opolskiego zoo w 2017roku.

Dorosłe samice geparda nie mają swoich terytoriów, prowadzą samotniczy tryb życia. Z tego względu młode gepardy po osiągnięciu dojrzałości nie będą mogły pozostać razem z matką - o ich dalszej przyszłości zadecyduje koordynator gatunku.

Narodziny gepardów w 2019 roku nie były pierwszymi takimi narodzinami w śląskim zoo. Z podobnej nowiny cieszyliśmy się w 2011 roku, gdy rodzicami zostali Yathi i Iwan. Wtedy miot liczył czwórkę młodych - trzech samców i jedną samicę. Odchowane młode nie mogły pozostać z rodzicami, dlatego koordynator gatunku zadecydował o ich wyjeździe do innych ogrodów zoologicznych. Obecnie z czwórki pozostała już tylko trójka, która przebywa we Francji - Oskara i Atosa zobaczyć można w zoo w Salzburgu a Frelkę - w Le Parc Des Felins w Nesles.

Gepard to najszybszy lądowy zwierzak świata

Gepard jest najszybszym lądowym zwierzęciem świata. Gepardy w pogoni za ofiarą mogą rozwinąć prędkość przekraczającą 110km/h! Szybkość koty te zawdzięczają swojej budowie. Gepardy są bardzo smukłe, mają delikatną budowę ciała i niską wagę, co ułatwia im szybkie przyśpieszenie. Przyczepność w trakcie biegu zapewniają im pazury, które w porównaniu do innych kotów - nie chowają się.

W naturze gepard niegdyś szeroko rozprzestrzeniony był zarówno w Afryce, jak i Azji, dziś spotykany bywa w 24 krajach Afryki oraz w Iranie. Najliczniej występuje w Namibii, gdzie jego populacja szacowana jest na około 2500 osobników. Kiedyś gepardy były oswajane i wykorzystywano je do pomocy w trakcie polowań na inne zwierzęta.

Gepardy - jako jedyne wśród dużych kotów - nie potrafią ryczeć.

Domem geparda są sawanny oraz rozległe trawiaste równiny. Jego łupem padają zwykle małe ssaki, np. gazele, impale i zające. Jako jedyny z rodziny kotowatych gepard goni swoje ofiary. W czasie trwającego przeciętnie 20 sekund pościgu traci dużo energii - po upolowaniu ofiary musi więc odpocząć, co często wykorzystują inne drapieżniki i wykradają mu zdobycz.

W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych posiada kategorię VU, co oznacza że jest narażony na wyginięcie. Na świecie prowadzone są różne projekty, mające na celu ochronę geparda. Jednym z nich jest Europejski Program Hodowlany, w którym Śląskie zoo bierze aktywny udział.