Śląscy wojewodowie III RP [GALERIA]

Lechosław Jarzębski,
inżynier odlewnik, doktor nauk ochrony środowiska, sosnowiczanin, wojewoda śląski 2001-2005.
Powołany na to stanowisko przez premiera Leszka Millera (SLD). Raczej zarządca niż wizjoner. Nie zapisał się niczym szczególnym, choć czasu miał sporo, a możliwości - duże, bo to był czas względnego spokoju społecznego.
Do wojewody Jarzębskiego pasują słowa wypowiedziane przez Napoleona Bonaparte: "Urzędnicy są jak książki na półkach biblioteki: im wyżej postawieni, tym rzadziej do czegoś służą".
Ochrona środowiska była jego oczkiem w głowie. Utworzył m.in. rezerwat przyrody "Kępina" w gminie Irządze, walczył z niską emisją w Szczyrku. Uratował od zabudowy dolinę potoku Leśnianka na Żywiecczyźnie. Ale nie poradził sobie z najważniejszym zadaniem, jakie stało wówczas przed jego urzędem - ciągle jeszcze państwowym Parkiem Śląskim w Chorzowie, który popadał w coraz większe kłopoty finansowe. Nie miał pomysłu na ten ważny, publiczny majątek. Poza tym ociągał się z przekształceniami własnościowymi państwowych przedsiębiorstw.
Za to zaapelował do sprzedawców i handlowców, by nie sprzedawali gazu do zapalniczek dzieciom i nastolatkom. Był pierwszym urzędnikiem w Polsce, który w taki przejmujący sposób zareagował na medialne doniesienia o śmiertelnym niebezpieczeństwie, jakie grozi odurzającym się nastolatkom propanem-butanem.
Podczas jednej z wizyt w Pszczynie, pytany, co sądzi na temat pomysłu zbudowania delfinarium, odpowiedział, że to dobry pomysł i realizacja tego projektu byłaby fantastyczną promocją. Ekonomia nie była jego mocną stroną.
Na pożegnanie dostał bukiet czerwonych róż od swojego następcy Tomasza Pietrzykowskiego.