Śląscy wojewodowie III RP [GALERIA]

Zygmunt Łukaszczyk
fizyk, były prezydent Żor, były wiceprezes Jastrzębskiej Spółki Węglowej, wojewoda śląski w latach 2007-2014.
Powołał go na to stanowisko Donald Tusk (PO). W lutym 2012 roku, w trakcie pełnienia funkcji wojewody Łukaszczyk zdążył obronić na Wydziale Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej w Gliwicach pracę doktorską. Rola wojewody za jego kadencji została zmarginalizowana, okrojona z kompetencji, więc nie jest to aż taki przygniatający ciężar odpowiedzialności. Pieniądze i faktyczną władzę w województwie ma samorząd wojewódzki z marszałkiem i sejmikiem na czele.
Najbardziej był widoczny w sytuacjach kryzysowych, w czasie klęsk żywiołowych, a za jego kadencji było tu kilka bardzo groźnych powodzi, huragany, wypadek kolejowy. Wtedy stał zawsze na pierwszej linii i sprawnie koordynował pracę służb ratowniczych. Potem jego aktywność wyraźnie słabła. Ożywiał się przy okazji charytatywnych balów.
Zygmunt Łukaszczyk poradzi godać po śląsku, czuje się Ślązakiem, ale jak ognia unikał wszelkiej debaty na tematy śląskie, chowając głowę w piasek. W 2011 roku pojawiła się informacja o przynależności Łukaszczyka do Ruchu Autonomii Śląska. Według działaczy RAŚ Łukaszczyk zapisał się do stowarzyszenia 10 lat wcześniej na festynie przedwyborczym. Wojewoda stanowczo zaprzeczał i żądał usunięcia swoich danych z rejestru członków.
Dał się też poznać jako mediator w sporach toczących się na forum Wojewódzkiej Komisji Dialogu Społecznego. Był człowiekiem dialogu, potrafił, jak nikt, rozmawiać ze związkowcami. Czasem nie umiał jedynie dogadywać się po sąsiedzku z władzami samorządowymi województwa, choć wojewoda i marszałek urzędują w tym samym gmachu. Po długim zastanowieniu oddał samorządowi Salę Sejmu Śląskiego.