Świętochłowice 100 lat temu. Tak wyglądały przed drugą wojną światową. Mieszkańcy żyli sukcesami sportowców Śląska Świętochłowice

Jak informuje oficjalna strona Urzędu Miasta w Świętochłowicach, historia Świętochłowic sięga końca XIII w. Jako pierwsza w przekazach źródłowych pojawiła się wzmianka dotycząca Chropaczowa. Nazwę “CHROPAZCOW” wymieniono 21 lipca 1295 r. w dokumencie księcia bytomskiego Kazimierza II. Dopiero 18 lat później, 25 maja 1313 r., w dokumencie księcia Ziemowita występują “SWENTOCHLOWICZE”. Obydwie osady powstały zapewne 100 – 150 lat wcześniej, jako wsie rycerskie. Do połowy XIX w. należały do parafii św. Małgorzaty w Bytomiu.

Po przeprowadzonym w 1921 r. plebiscycie utworzono w 1922 r. powiat świętochłowicki (powiat świętochłowicki objął 14 gmin wiejskich i 7 obszarów dworskich), w skład którego wchodziły m.in. dzisiejsze dzielnice Lipiny i Chropaczów. W 1929 r. włączono także Zgodę (wcześniej należącą do Nowego Bytomia).

Dwudziestolecie międzywojenne przyniosło dalszy rozwój powiatu w wytyczonym już kierunku – istniejące kopalnie i huty wciąż zwiększały swoje możliwości produkcyjne. Przez cały ten okres Świętochłowice pozostawały powiatem ziemskim.

Prawa miejskie miały otrzymać 1 stycznia 1940 r., jednak nie doszło do tego z powodu wybuchu II wojny światowej.

1 stycznia 1947 r. zarządzeniem ówczesnego wojewody katowickiego gmina Świętochłowice otrzymała prawa miejskie, zaś 17 marca 1951 r. stały się miastem wydzielonym na prawach powiatu. Do miasta zostały przyłączone gminy Lipiny i Chropaczów.