Uroczystości ku czci Joachima Gnidy, jednego z dziewięciu górników z "Wujka"

16 grudnia 2023 r. mija 42. rocznica pacyfikacji KWK Wujek w Katowicach. Padły strzały. Zginęło dziewięciu górników, wśród nich był Joachim Gnida, tyszanin, absolwent SP 14 w Tychach, gdzie od dwóch lat wisi poświęcona mu tablica i w kolejne rocznice tej tragedii odbywa się uroczystość. Do tej pory brały w niej udział żona Renata Gnida i siostra Jolanta Fajst.

W tym roku młodzież i goście zobaczyli fragmenty filmu "Śmierć jak kromka chleba" skorelowane z poezją i piosenkami w wykonaniu uczniów SP 14 im. Armii Krajowej w Tychach.

Przypomniane zostały też fragmenty relacji Eryka Gnidy, ojca Joachima, z ostatnich godzin życia syna. Zebrani usłyszeli, że przed pacyfikacją KWK Wujek zdążył jeszcze przynieść żonie wypłatę.

Mieli go za zdrajcę, bo strajk trwał, a on po pracy wracał do domu. Ale tamci byli z Katowic, ich żony przychodziły więc pod kopalnię i przynosiły im jedzenie, a my mieszkaliśmy w Halembie. Dojazd do kopalni skomplikowany, a do tego jeszcze małe dziecko - dwuletnia córeczka, więc trudno byłoby mi tam jeździć. Piętnastego przyjechał z wypłatą, spędził w domu noc i rano o piątej znów ruszył do kopalni. Wtedy jednak czuł, że chyba będzie musiał tam zostać i zabrał więcej jedzenia niż zwykle

- opowiada Renata Gnida, która wtedy miała niespełna 23 lata.

Kiedy więc nie wrócił z szychty, nie zmartwiła się. Spokojnie przespała noc, ale rano, 17 grudnia 1981 br., coś ją tknęło. W żadnych wiadomościach oczywiście nie było mowy o strzałach na "Wujku", ale czuła, że coś jest nie tak.

Zabrałam ze sobą młodszą kuzynkę i pojechałyśmy na kopalnię. To był bardzo mroźny dzień, mnóstwo śniegu, na którym przed kopalnią zobaczyłyśmy dużo krwi. Nikt nie chciał nam powiedzieć, co się stało. Na portierni usłyszałam jedynie, że mąż jest ranny i trafił do szpitala. Pojechałyśmy tam. "Ranny" nie brzmiało groźnie. Myślałam sobie w drodze, że może to nic takiego. Na miejscu okazało się, że leży na OIOM-ie. Wpuścili mnie do niego, ale żadnego kontaktu z nim nie było

- opowiada Renata Gnida.

Przyjeżdżała codziennie. Spędzała przy jego łóżku należne pół godziny i z powrotem.
Trwało to dwa tygodnie.

Codziennie to samo. Bez zmian, ale miałam nadzieję. I wreszcie w Nowy Rok jakby nastąpiła poprawa, a tu, niestety, 2 stycznia zmarł.Kiedy przyjechałam jak zwykle, już nie żył

- wspomina Renata Gnida.

O tym, że jej mąż został ranny i trafił do szpitala koledzy-górnicy przyszli ją powiadomić dopiero 17 grudnia po południu, kiedy już sama wszystko wiedziała. O szczegółach nie chcieli mówić. Powiedzieli, że musi upłynąć wiele lat, by mogli jej powiedzieć prawdę.
Usłyszała tylko, że kiedy męża zabierali do szpitala, był przytomny. Powiedział, żeby ucałować żonę i córkę. To były jego ostatnie słowa.

Joachim Gnida spoczął 7 stycznia 1982 r. (dwa dni po 29. urodzinach) na mikołowskim cmentarzu ewangelickim.
W niedzielę, 17 grudnia 2023 r., o godz. 9 w kościele ewangelickim w Mikołowie odprawiona zostanie msza w jego intencji. Spodziewana jest delegacja z KWK Wujek.
- Jest to inicjatywa ks. Kornela Undasa, proboszcza tej parafii. Po raz drugi. W zeszłym roku też taka msza została odprawiona. To bardzo miłe ze strony proboszcza - mówi Renata Gnida.

Przez cały piątek, 15 grudnia 2023, przed tablicą poświęconą Joachimowi Gnidzie młodzież pełni wartę honorową, zmieniając się co godzinę.