"Wszędzie i we wszystkim" mierzy się z trudnym tematem śmierci bliskich. Jak rozmawiać o tym z dziećmi?

"Wszędzie i we wszystkim" opowiada o małej Yolandzie, która straciła mamę. Dziewczynka próbuje zrozumieć, co stało się z jej mamą i szuka odpowiedzi na pytanie, gdzie ona teraz jest. Oczywiście w swoich dociekaniach próbuje się oprzeć na wiedzy i doświadczeniu dorosłych, bo to oni w przypadku tego typu tragedii stają się punktem odniesienia dla najmłodszych.

Wiele dzieci nie rozumie, co się stało z ich rodzicami, co to znaczy, że umarli, odeszli i nigdy już ich nie zobaczą. Yolanda również próbuje pojąć, co się właśnie stało. Widzimy, jak śmierć jej mamy wpłynęła na nią i na jej bliskich. Każda z osób, którą pyta o swoją mamę, mówi jej, jak ją zapamiętało i co od niej otrzymało w mentalnym spadku.

Tata dziewczynki stwierdza, że jej mama istnieje dla niego w obrazach, które namalowała, z kolei babcia widzi swoją córkę w Yolandzie, gdyż obie są bardzo do siebie podobne. Każde spotkanie kończy się konstatacją, na temat tego, że mama dziewczynki przetrwała w przedmiotach i wspomnieniach, co sprawia, że Yolanda odkrywa, że jej mama jest wszędzie.

W tej książce temat śmierci potraktowany jest uniwersalnie, nie ma tu odwołań do żadnych religii, czy konkretnych filozofii. Odejście bliskiej osoby okazuje się być końcem pewnego etapu, ale nie końcem definitywnym, zmarły będzie istniał, dopóki trwa o nim pamięć i pielęgnowane będą te codzienne, najdrobniejsze rzeczy z nią związane przez tych, którzy pozostali.

Ta mądra książka, to nie tylko tekst, ale i przepiękne, liryczne ilustracje. Lekko melancholijne, momentami smutne, jednak z nutką nadziei i przebijającego się to tu, to tam koloru czerwonego, który można interpretować na wiele różnych sposobów. Jeśli rozmawiać z dziećmi o śmierci, to tylko w ten sposób.

W PUNKT ODC. 6: Zagłębie Sosnowiec spadło z Ekstraklasy

Kopalnia Zofiówka rok po katastrofie. Zobaczcie