Agatha Christie „Morderstwo w Orient Expressie” RECENZJA: klasyka kryminału w nowej odsłonie

Kryminał Agathy Christie w nowym wydaniu ukazał się niedawno nakładem Wydawnictwa Dolnośląskiego, które od lat jest polskim wydawcą angielskiej autorki. Wznowienie „Morderstwa...” ma oczywiście związek z kinową premierą filmu o tym samym tytule, w reżyserii Kennetha Branagha. On też gra rolę główną – detektywa Herculesa Poirota. W filmie grają też m.in. Michelle Pfeiffer, Johnny Depp, Tom Bateman i Daisy Ridley. A nowa wersja kryminału ma okładkę właśnie filmową.

O czym jest kryminał? Herkules Poirot po rozwiązaniu sprawy kryminalnej w Azji wraca do Europy. Pociąg Orient Express, którym podróżuje, grzęźnie w zaspie śnieżnej. W nocy w niewyjaśnionych okolicznościach ginie jeden z pasażerów. Detektyw Poirot rozpoczyna dochodzenie, a jego podróż zamienia się w śledztwo. Fakty wskazują, że zabójca zajmuje przedział w tym samym wagonie. Czy Poirot zdoła rozwiązać zagadkę tajemniczego morderstwa? Sprawa nie należy do łatwych. Każdy pasażer jest podejrzany…

„Morderstwo w Orient Expressie” przeczytałam ponownie po latach z wielką przyjemnością. Powtórne rozwiązywanie zagadki kryminalnej z niskim, jajogłowym Herculesem Poirot, dbającym o swoje wąsy, było prawdziwą przyjemnością. Klasyka kryminału - w zderzeniu ze współczesnymi powieściami kryminalnymi, coraz bardziej makabrycznymi, pogmatwanymi, nastawionymi na brawurową akcję i nagłe zwroty akcji – jest bardzo miłą odmianą. Oddechem, przyjemnością, której nie sposób sobie odmówić, jeśli uwielbia się kryminały.

Takich detektywów jak Herkules Poirot w kryminałach już nie ma. No bo który protagonista mógłby złapać mordercę tylko siedząc w fotelu i przesłuchując podejrzanych, używając jedynie swoich szarych komórek i stosując drogę dedukcji? I zrobiłby to bezbłędnie? A do tego byłby tak ekstrawagancki, wyglądem przypominałby dandysa oraz miłował porządek i symetrię? Agatha Christie stworzyła postać ponadczasową, której nie sposób nie polubić.

Ponadto ten kryminał Agathy Christie warto znać także z powodu jego konstrukcji. Nie bez kozery jest sztandarowym przykładem klasycznego kryminału angielskiego. Autorka wykorzystała bowiem typową zagadkę zamkniętego pokoju (w powieści jest to przedział w wagonie zamknięty od środka). Morderca jedzie w jednym wagonie z Poirot i może być nim każdy z jego współpasażerów. A najciekawsza zagadka kryminalna jest wtedy, kiedy jest tak skonstruowana, że przeczy prawom logiki. I tak jest w tym przypadku. Do tego Christie dołożyła niekonwencjonalne zakończenie: przewrotne i zaskakujące potwierdzając, że jest absolutną mistrzynią kryminału.

Agatha Christie, „Morderstwo w Orient Expressie”, Wydawnictwo Dolnośląskie, 2017, 264 strony