Paweł Smolorz pisze w DZ: Głupi Ślązak po szkodzie

Wysokie poparcie Prawa i Sprawiedliwości w regionie - mając na uwadze ogólnopolski trend - nie jest czymś specjalnie zaskakującym. Z kapitanem Saługą u sterów, śląskie PO płynie dokładnie w tym samym „mappetowym” kierunku co jego „jednostka centralna”, co zresztą leży u źródła sukcesu „genialnego stratega”.

O ile już wiemy, czego się spodziewać po PiS w Polsce, o tyle nie wiemy nic o jej śląskiej twarzy. Na razie to papka zupełnie nieznanych postaci, bez spektakularnych osiągnięć. Trudno w tej kadrze dostrzec nawet lidera.

Oczywiście dla przeciętnego wyborcy nie ma to żadnego znaczenia, do zwycięstwa wystarczy „krowa” i ułomność „platfusów”. Trzeba jednak mieć świadomość, że samorząd wojewódzki wpadnie niebawem w ręce polityków, którym marzy się unitarna, centralnie zarządzana Polska. To oznacza, że Sejmik stanie się jeszcze bardziej marionetkowym tworem, niż jest, a śląską kulturę i język - tą mniej przaśną i wypełzającą z okowów postpeerelowskich baśni - czeka rychłe sprowadzenie do parteru.

Górnoślązaków może nie ominąć „repolonizacja wtórna”, czyli mielenie tego, co w pocie czoła pracowitym regionalistom udało się wyrwać przez ostatnie 25-lecie. To oznacza powrót do wychylonej historii, w której ruguje się wszystko to co w niej jest niepolskie; a jest to wysoce prawdopodobne, bo w przeciwieństwie do ułomnych poprzedników, PiS jest partią, która realizuje swój „piłsudczykowski” plan po trupach z otwartą przyłbicą. Nie należy wierzyć, że jest tam miejsce na wieloetniczny akcent.

Nie oznacza to wcale, że samorząd PiS-u dla Ślązaków to katastrofa. Już choćby dlatego, że śląskość to pewna forma sado-maso. Już nie raz dokonywano tu nonsensownych wyborów, tylko po to, by później pławić się w poczuciu skrzywdzenia. Ślązak bywa głupi nawet po szkodzie. To się może udać.