POLREGIO na 100-lecie Niepodległej – trwa kampania REGIObohater

"Polska jest silna siłą regionów" to hasło ogólnopolskiej kampanii edukacyjnej przygotowanej przez POLREGIO w ramach obchodów setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Na specjalnej stronie www.regiobohater.pl można zapoznać się z dokonaniami 100 REGIObohaterów, oddać głos na jedną spośród osób z każdego województwa, która najbardziej zasłużyła na miano REGIObohatera oraz wziąć udział w konkursie.
 
REGIObohater to ogólnopolska kampania edukacyjna połączona z plebiscytem i konkursem. Na dedykowanej stronie www.regiobohater.pl można zapoznać się z dokonaniami 100 lokalnych bohaterów wybranych przez Radę Programową postaci REGIObohaterów i oddać głos w plebiscycie. 
 
– Popularyzując wiedzę o regionalnych bohaterach chcemy przypomnieć, że odzyskanie niepodległości po 123 latach zniewolenia zawdzięczamy nie tylko powszechnie znanym z kart historii postaciom, takim jak Józef Piłsudski czy Ignacy Jan Paderewski. Nie mniej ważni są bohaterowie, którzy swoje życie poświęcili walce lub budowaniu świadomości narodowej w regionach, pośród lokalnych społeczności. Organizując tę akcję chcemy także podkreślić silne przywiązanie marki POLREGIO do Polski, jej historii oraz patriotyzmu  – mówi Krzysztof Zgorzelski, Prezes Przewozów Regionalnych, właściciela marki POLREGIO. 
 
W toku głosowania, które potrwa do 11 października, dla każdego województwa zostanie wybrana postać jednego bohatera, którego imieniem nazwany zostanie pociąg POLREGIO. W każdym z regionów wybrany pociąg zyska oprawę wizualną z oznaczeniem REGIObohatera. 
 
Wraz z oddaniem głosu uczestnik konkursu będzie miał możliwość uzasadnienia swojego wyboru. Spośród nadesłanych zgłoszeń Rada Programowa wyłoni i do 25 października ogłosi łącznie 116 laureatów, w tym odpowiednio 16 laureatów nagrody głównej (po jednym na dany region) i 100 wyróżnionych. Laureaci nagrody głównej otrzymają czytnik e-book Kindle, specjalne zaproszenie do uczestnictwa z osobą towarzyszącą w konferencji prasowej inaugurującej akcję REGIObohater wraz z zaproszeniem na uroczysty lunch w Pałacu Belwederskim. Pozostałych stu wyróżnionych otrzyma zestaw atrakcyjnych gadżetów. 
 
Kampania REGIObohater objęta jest Patronatem Narodowym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy w Stulecie Odzyskania Niepodległości. Partnerem akcji jest Agencja Rozwoju Przemysłu – największy udziałowiec Przewozów Regionalnych i Program „Niepodległa”. W skład Rady Programowej weszli Artur Soboń – Sekretarz Stanu w Ministerstwie Inwestycji i Rozwoju (przewodniczący Rady Programowej), Dariusz Gwizdała – Zastępca Szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego, Michał Góras – Szef Gabinetu Politycznego w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Andrzej Kensbok – Wiceprezes Zarządu Agencji Rozwoju Przemysłu. W toku głosowania, które potrwa od 11 września do 11 października, dla każdego województwa zostanie wybrana postać jednego bohatera, którego imieniem nazwany zostanie pociąg POLREGIO. Ogłoszenie wyników plebiscytu nastąpi do 15 października. 

 
Akcję REGIObohater wspiera kampania medialna, w ramach której powstał m.in. spot zachęcający do głosowania na REGIObohatera. Spot emitowany będzie na kanałach TVP Historia, TVP Seriale oraz w regionalnych kanałach TVP3. Kampania obejmie także radiostacje i prasę lokalną, kampanię on-line w tym platformy społecznościowe. 
 
Czekamy na Twoje głosy www.regiobohater.pl

Zdzisław Badocha

(1925-1946) -oficer Armii Krajowej, jeden z najdzielniejszych żołnierzy powojennego podziemia niepodległościowego. Pochodził z Dąbrowy Górniczej. W czasie II wojny światowej jako żołnierz 5 Brygady Wileńskiej Armii Krajowej brał udział w walkach o wyzwolenie Wilna w ramach operacji „Ostra Brama”. Po jej zakończeniu uniknął niewoli i wraz ze swym plutonem zdołał się przedostać w rejon Białegostoku. W latach 1945-1946 wraz z żołnierzami Brygady walczył z radziecką i polską komunistyczną bezpieką na terenie Podlasia, Pomorza Gdańskiego i Borów Tucholskich. Zadencjunowany, zginął w walce z UB 28 VI 1946 roku na terenie majątku Czernin, koło Sztumu, w województwie pomorskim. Miejsce jego pochówku jest nieznane.

Bernard Drzyzga

(1911-1994) - kapitan Wojska Polskiego, Armii Krajowej i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Pochodził z Nowych Repet (obecnie dzielnica Tarnowskich Gór). We wrześniu 1939 roku walczył z dywersantami niemieckimi na terenie Górnego Śląska. Odznaczył się też pod Alwernią, gdzie przyczynił się do zniszczenia kilku niemieckich czołgów. Od 21 IX 1939 roku w niewoli, z której zbiegł do Generalnego Gubernatorstwa, gdzie zaangażował się w działalność konspiracyjną. Jego zadaniem było początkowo organizowanie kryjówek oraz opracowanie sposobów przekraczania granicy dla Polaków przetrzymywanych w niemieckich obozach jenieckich. W okresie późniejszym był członkiem elitarnej Organizacji Specjalnych Akcji Bojowych, tzw. „Osa”, „Kosa” wykonującej zamachy na wysokich urzędników niemieckiego aparatu bezpieczeństwa. Po II wojnie światowej w obawie przed aresztowaniem opuścił Polskę i zamieszkał w Wielkiej Brytanii, gdzie zmarł.

Marian Żegota-Januszaitis

(1889-1973) - generał dywizji Wojska Polskiego, legionista. Pochodził z Mirowa (koło Częstochowy). Od lat studenckich był członkiem i organizatorem legalnych i nielegalnych organizacji paramilitarnych w zaborze austriackim. Jako żołnierz II Brygady Legionów Polskich brał udział w jej walkach w Karpatach Wschodnich, na Bukowinie, w Galicji i na Wołyniu. W 1920 roku w trakcie wojny polsko-bolszewickiej wyróżnił się w bitwach pod Mikulińcami, Przemyślanami i Lwowem. We wrześniu 1939 roku brał udział w obronie Lwowa przed Niemcami. Aresztowany przez NKWD, odzyskał wolność na mocy układu Sikorski-Majski. Od 1941 roku przebywał na stałe w Londynie. W 1981 roku jego prochy sprowadzono do Polski i złożono na Nowym Cmentarzu w Zakopanem.

Maria Kujawska

(1893-1948) - lekarka, powstaniec śląski, działaczka społeczna i polityczna. Pochodziła z Raciborza, z rodziny niemieckiej. Podczas studiów medycznych we Wrocławiu zafascynowała ją polska historia i kultura, co zdecydowało o zmianie narodowości. Już wtedy zaciągnęła się do tajnej organizacji studenckiej Związek Młodych Polaków. Po wybuchu III powstania śląskiego tworzyła punkty opatrunkowe dla uczestników walk i prowadziła pociąg sanitarny. Pracowała także jako lekarz polowy w Toszku oraz w Głównym Szpitalu Wojsk Powstańczych w Mysłowicach. W niepodległej Polsce była posłem na Sejm Śląski, angażowała się też czynnie w życie środowiska lekarskiego. We wrześniu 1939 roku znalazła się w Rumunii, a potem w Jugosławii, gdzie kierowała domem dla polskich matek z dziećmi. Aresztowana w 1944 roku przez Niemców i osadzona w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück z poświęceniem ratowała życie innych więźniarek. Jest pochowana w Pszczynie.

Władysław Targalski

(1904-1995) - obrońca Lwowa i powstaniec śląski. Pochodził ze Lwowa. 1 XI 1918 roku, gdy Ukraińcy opanowali miasto, znalazł się wśród walczącej z nimi młodzieży. W 1920 roku w obliczu zagrożenia bolszewickiego znowu zgłosił się ochotniczo do wojska i 17 VIII wziął udział w krwawej bitwie pod Zadwórzem, gdzie garstka straceńców powstrzymywała przez wiele godzin 1 Armię Konną Siemiona Budionnego. Jako jeden z niewielu polskich żołnierzy uniknął wówczas śmierci, dostał się do niewoli, a następnie trafił do obozu pracy przymusowej w Charkowie. Zbiegł stamtąd i powrócił do Polski,przechodząc całą drogę pieszo wzdłuż torów kolejowych. Po powrocie wziął udział w III powstaniu śląskim, a w 1939 roku w wojnie obronnej. Aresztowany przez Gestapo za działalność konspiracyjną przebywał na Majdanku i w Buchenwaldzie. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Bytomiu.

Leopold Socha

(1909-1946) - Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Pochodził ze Lwowa. Do wybuchu II wojny światowej jako miejscowy drobny złodziejaszek był jedną z najbardziej kontrowersyjnych postaci tego miasta. W maju 1943 roku, jako pracownik Zakładu Oczyszczania Miasta, spotkał w kanałach grupę Żydów - uciekinierów z getta. Przez 14 kolejnych miesięcy z pomocą swej żony Magdaleny oraz innych kanalarzy: Stefana Wróblewskiego i Jerzego Kowalowa ukrywał ich, dostarczał im żywność, odzież i lekarstwa- początkowo za pieniądze, a potem, gdy ich już nie mieli, za darmo. Dzięki tej pomocy 10 osób przeżyło wojnę. W 1946 roku Leopold Socha wraz ze swą rodziną ekspatriował się do Gliwic, gdzie zginął, ratując córkę spod kół radzieckiej ciężarówki.