W Święto Niepodległości możemy się wybrać do miejsc, w których o nią walczyliśmy [MAPA, ZDJĘCIA]

W rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości wspominamy wydarzenia z naszej historii. Warto się wybrać do miejsc, w naszej małej Ojczyźnie, gdzie nasi przodkowie przelewali krew na Niepodległą. Miejsca te znaczą pomniki.
W tym roku mija 150 lat od zakończenia Powstania Styczniowego. W naszej okolicy ten czas znaczą powstańcze mogiły, m.in. w Mełchowie, pod Lelowem, w Złotym Potoku.
Na Wilczej Górze, nad cmentarzem stoi kapliczka-pomnik, poświęcona powstańcom, którzy zginęli w bitwie z Rosjanami 6 lipaca 1863 roku. Poległo 33 powstańców, 41 zostało rannych. Straty wroga były bardzo duże - 170 poległych. Oddziały carskie, mszcząc się na ludności cywilnej, podpalały zabudowania i mordowały mieszkańców, których ciała wrzucaco do studni w Janowie.
30 września 1863 roku.doszło do kolejnej bitwy oddziału, który walczył w Złotym Potoku., pod Mełchowem, w okolocy Leloa. W obu bitwwach uczestniczył Adam Chmielowski, późniejszy Brat Albert. Pod Mełchowem dowodził szwadronem zwiadu. W tej bitwie zginęło 111 powstańców. Zostali pochowani we wspólnej mogile. Postawiono na niej krzyż.



W naszej wędrówce śladami historii zaglądamy do podczęstochowskiego Olsztyna, gdzie góruje Orle Gniazdo - świadek świetności Polski od czasów króla Kazimierza Wielkiego po czas schyłku okresu szwedzkiego Potopu. 
Pod zamkowym wzgórzem, w olsztyńskim kościele św. Jana Chrzciciela spoczywa konfederat barski. Pochowano go tutaj w 1769 roku. Mógł mieć wtedy jakieś 20 lat. Legenda głosi, że pod koniec II wojny światowej niemiecki żołnierz uciekający z frontu podmienił konfederacie buty. Ściągnął mu z nóg jego dobre oficerki, założył swoje stare i podziurawione kamasze. Do dzisiaj zachowała się mumia konfederaty.

 W naszej wędrówce nie możemy pominąć miejsc związanych z II wojną światową.

W Złotym Pptoku, tuż przy parkingu, w pobliżu źródeł Zygmunta i Elżbiety stoi skromny pomnik poświęcony majorowi Janowi Wrzoskowi, który 3 września 1939 roku mjr Jan Wrzosek wraz z grupą żołnierzy używał w walce karabinu przeciwpancernego wz. 35 niszczącego pojazdy opancerzone, który był wtedy tajną polską bronią. Major poprosił wcześniej miejscowych chłopów o wykarczowanie drzew zasłaniających drogę z Myszkowa do Janowa. Po wielogodzinnej walce, w czasie wymiany ognia mjr Jan Wrzosek został śmiertelnie ranny. Jego miejsce spoczynku znajduje się na złotopotockim cmentarzu u stóp Wilczej Góry, wśród swoich żołnierzy.


Wrzesień 1939 r. to także jedna z największych bitew Wojska Polskiego z Wehrmachtem, pod Mokrą. Stoczyła ją 1 września Wołyńska Brygada Kawalerii dowodzona przez płk. dypl. Juliana Filipowicza. Zdaniem brygady było osłanianie lewego skrzydła dowodzonej przez generała Juliusza Rómmla Armii Łódź na które spadło główne uderzenie 10 niemieckiej armii generała Waltera von Reichenaua. General Filipowicz i jego Wołyńska BK mogli liczyć na wsparcie batalionu piechoty z 30 Dywizji Piechoty, pułku kawalerii z Kresowej Brygady Kawalerii oraz pociągu pancernego nr. 53 „Śmiały”.

*Prawybory z DZ: Kto prezydentem? Kto burmistrzem? ZOBACZ i ZAGŁOSUJ
*Wybuch w kamienicy w Katowicach: Dlaczego doszło do wybuchu?
*Śmieszne, dziwne, nietypowe plakaty wyborcze, czyli dużo śmiechu [ZDJĘCIA]
*Najlepsza jednostka OSP w woj. śląskim ZAGŁOSUJ W PLEBISCYCIE FINAŁOWYM