EEC Katowice 2015 o klimacie: Europa i świat wobec ochrony klimatu RELACJA LIVE

Niezłomny jest kurs Unii Europejskiej na jak najdalej idącą eliminację węgla z energetyki. Te plany, które ja musiałem zawetować jako minister środowiska, pozostają nadal aktualne. To wynika z interesów, jakie mają kraje członkowskie. Niemcy postawili na energię ze źródeł odnawialnych. Mają daleko idące plany zastąpienia energii ze źródeł kopalnych. Francja postawiła sobie za cel zmniejszenie zużycia energii o 50 procent. A zatem Francuzi też mają interes w promowaniu bardziej restrykcyjnej polityki klimatycznej. Z kolei UK chce postawić na energetykę jądrową.

Obecnie trwają próby wynegocjowania następcy protokołu z Kioto, czyli dokumentu określającego działania celem ograniczenia globalnego ocieplenia. Od 2009 nie udało się osiągnąć porozumienia. Na przeszkodzie stały USA i Chiny. Zeszłoroczny szkic porozumienia w Limie przełamuje impas, ale nie przewiduje wspólnego globalnego celu. Porozumienie  Paryżu ma zawierać 196 odrębnych deklaracji redukcji gazów cieplarnianych.

Z kolei Janusz Steinhoff, były wicepremier w rządzie Jerzego Buzka nie krył sceptycyzmu wobec efektów polityki klimatycznej

Polityka klimatyczno – energetyczna UE jest błędna. Nie uwzględnia faktu, że problem ochrony atmosfery jest problemem globalnym, a nie lokalnym i globalnie powinien być rozwiązany. Deklaracje Chin i USA znacząco odbiegają od tego, co proponuje UE. Chiny są dopiero w stanie w roku 2030 ograniczyć emisję CO2.
Polityka klimatyczna to dodatkowe koszty - tylko dla hutnictwa koszty związane z dostosowaniem się do tej polityki w latach 2020 – 2030 to ponad 50 miliardów euro. W efekcie stracimy konkurencyjność. Polska jest tutaj w szczególnej sytuacji, bo nasza energetyka oparta jest na węglu. Moim zdaniem jedynym skutkiem przy tak szybkim wdrażaniu tej polityki może być alokacja znaczącej części przemysłu do krajów pozaeuropejskich, a więc także utrata miejsc pracy, a efekt środowiskowy będzie żaden, bo nastąpi także alokacja emisji.

Polskie rządy zrobiły w sprawie polityki klimatycznej wszystko, co można było zrobić w tej sytuacji. Natomiast pozostałe kraje UE nie uwzględniają tej argumentacji. W efekcie czekają nas wielkie problemy w elektroenergetyce. Jedyną droga do redukcji CO2 jest bowiem modernizacja podsektora wytwarzania energii elektrycznej. Czekają nas zatem bardzo duże inwestycje. Wielka szkoda, że wspólna polityka energetyczna nie wyprzedzała pakietu klimatycznego. To była efekt synergii, który pomógłby sfinansować ten pakiet.

Michał Wroński