Książka na weekend: „Utkane z miłości”. Najpogodniejsza książka tej jesieni. Pięć opowieści na dobry wieczór

Bohaterów książki „Utkane z miłości” jest pięcioro. Pierwszy wyłania się z opowiadania Janusza L. Wiśniewskiego - samotnik Marcin, mieszkający w leśniczówce leśnik z uroczym retriverem o imieniu Brownie. Marcin kilka lat wcześniej poznał świetną dziewczynę. Cóż z tego, skoro znajomość niespodziewanie się skończyła, a Marcin nie ułożył sobie życia. A może jest jednak szansa na spotkanie świetnej dziewczyny po wielu latach?

Jagoda, bohaterka opowiadania Katarzyny Grocholi, skończyła niedawno szkołę teatralną. Jest aktorką, ale ciężko na razie utrzymać się jej w zawodzie. Do tego rodzice nie akceptują wyboru dziewczyny, choć Jagoda marzy o tym, żeby pokazać na co ją stać. Czy się przełamie, odepchnie obawy i pewnym krokiem wkroczy w świat filmu?

Agnieszka Krawczyk bohaterką swojej opowieści uczyniła Justynę. To kobieta, która wszystko ma poukładane i zapięte na ostatni guzik. Poważnie traktuje pracę w restauracji i relację z Jarkiem. Tylko, że od jakiegoś czasu coś się zaczyna między nimi psuć, Justyna czuje, że nie jest dobrze, czegoś brakuje, chce to naprawić. Wyjazd z ulubioną kuzynką w góry otworzył jej oczy na to, czego w ogóle do tej pory nie dostrzegała.

Jest jeszcze Anna, bohaterka opowiadania Nataszy Sochy, przezroczysta tak, że bardziej nie można. To na jej barkach spoczywa praca i wszystkie obowiązki w domu, usługiwanie i spełnianie życzeń córki i męża. Nawet zakupy w sklepie Anna robi z myślą o nich, a nie o sobie. Nie wyobraża sobie, że mogłaby pójść sama do kawiarni, wyciągnąć książkę i poczytać leniwie. I nagle pojawia się ktoś, dzięki któremu życie kobiety zaczyna nabierać kolorów.

Matylda, bohaterka opowiadania Magdaleny Kordel, robi karierę w Warszawie. Korporacja, kostiumy, szpilki, coraz wyższa pensja i wyższe stanowisko – to jej świat. Tylko czy jest w nim szczęśliwa? Żyje pod dyktando apodyktycznej matki, nie ma praktycznie rodziny. Kilkadziesiąt kilometrów dalej, na wsi mieszka jej babcia, a Matylda wcale nie utrzymuje z nią kontaktu. Spotkanie ze starszą kobietą uświadomi jej, że trzeba żyć według własnego scenariusza.

Wszystkie historie są wzruszające, zwykłe, codzienne, takie, że w wielu bohaterach można odkryć swoich znajomych. Ale najważniejsze jest to, że dają nadzieję na zmianę życia, zawodu, relacji w domu, pokazują, jak można otworzyć się na innych, zrezygnować z bycia niewidzialnym i zadbać wreszcie o siebie i swoje potrzeby. Bo najważniejsze jest, by przeżyć życie na własnych zasadach.