Prof. Ewa Ziemba z Katowic dołączyła do prestiżowej Europejskiej Akademii Nauki i Sztuki. To 31 Polka w tym gronie

Prof. dr hab. Ewa Ziemba z Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach dołączyła do grona członków Europejskiej Akademii Nauki i Sztuki. Jest 31 reprezentantką Polski w tej jednej z najbardziej prestiżowych organizacji naukowych i artystycznych w Europie.

European Academy of Sciences and Arts (EASA) to prestiżowa i elitarna międzynarodowa organizacja pozarządowa, powołana w 1990 przez kraje członkowskie Wspólnot Europejskiej. Zrzesza ponad 2 tys. członków. Wśród nich jest 34 laureatów Nagrody Nobla. Polskę w EASA reprezentuje 30 wybitnych naukowców z różnych dyscyplin naukowych. Teraz już 31.

Celem EASA jest analiza i rozwiązywanie problemów stojących przed społecznością europejską oraz wspieranie ogólnoeuropejskiej twórczości naukowej i artystycznej, we współpracy z środowiskami akademickimi, rządowymi, pozarządowymi czy biznesowymi.

Wybór na członka EASA jest długotrwałym procesem, na który składają się: nominowanie przez innego członka EASA, opiniowanie kandydatury przez kilku innych członków EASA i akceptacja kandydatury przez senat EASA. Kryterium wyboru są wybitne osiągnięcia kandydata w nauce, sztuce i zarządzaniu.

Profesor Ewa Ziemba opowiedziała nam o swojej pracy, osiągnięciach naukowych oraz znaczeniu dołączenia do grona członków Europejskiej Akademii Nauki i Sztuki.

Co to wyróżnienie oznacza dla pani?

Prof. Ewa Ziemba: Akademia Nauki i Sztuki (EASA) jest jedną z najbardziej prestiżowych organizacji naukowych i artystycznych w Europie, a jej celem jest popieranie ogólnoeuropejskiej twórczości naukowej i artystycznej. Bycie członkiem tej organizacji jest bardzo dużym wyróżnieniem, bowiem zostaje się nim w konsekwencji zaproszenia wystosowanego do potencjalnego nominata przez jej obecnych członków. To oznacza, że najważniejszym kryterium decydującym o przynależności do tego gremium jest uznanie przez środowisko naukowców i artystów, że jest się osobą otwartą, innowacyjną i działającą dla dobra nauki i sztuki. Obecnie członkami tej ekskluzywnej organizacji jest około 2000 osób z Europy i innych kontynentów, w tym 34 laureatów nagrody im. Alfreda Nobla.

Jest pani 31 reprezentantką Polski w tym gremium.

Prof. Ewa Ziemba: Zaproszenie mojej osoby do tak szacownego gremium, w którym jest także 30 wybitnych Polaków jest dla mnie olbrzymim wyróżnieniem. Bardzo się cieszę z uzyskanego członkostwa, które oznacza, że dostrzeżono wyniki i znaczenie moich prac badawczych jak również działania, które podejmuję na rzecz rozwoju międzynarodowego środowiska naukowego. To bardzo cieszy i stymuluje do dalszych wysiłków bowiem oczywistym jest, że dla każdego naukowca niezmiernie ważne i cenne jest formalne potwierdzenie, że jego osiągnięcia zostały zauważone, docenione i wyróżnione przez środowisko w którym działa. Poza tym takie wyróżnienie dodaje nowej energii do działania i motywuje do podejmowania następnych wyzwań badawczych i poszukiwania różnorodnych form współpracy na arenie międzynarodowej. Jestem przekonana, że praca w EASA wpłynie na poszerzenie horyzontów, nowe kontakty naukowe i dalszy rozwój – nie tylko moje własne, ale też zespołów z którymi teraz współpracuję.

Na łamach Państwa dziennika pragnę wyrazić moją głęboką wdzięczność całej społeczności EASA, a w szczególności dla tych członków EASA, którzy mnie nominowali i opiniowali moją kandydaturę oraz Komitetowi ds. Nominacji i Senatowi EASA za zaufania do mnie, moich badań i prac naukowych. To wielkie wyróżnienie dodało mi skrzydeł, cieszę się bardzo, bo uznano, że to co robię ma sens i jest przydatne nie tylko do tego aby rozwijać teorię dyscypliny, ale może być także praktycznie wykorzystywane dla budowy sieci akademickich i prowadzenia badań, których wyniki mają praktyczne znaczenie dla społeczeństwa.

Od kiedy Pani jest związana z Uniwersytetem Ekonomicznym w Katowicach?

Prof. Ewa Ziemba: Z Uniwersytetem Ekonomicznym w Katowicach, a wcześniej Akademią Ekonomiczną im. Karola Adamieckiego jestem związana ponad 30 lat. Najpierw jako studentka kierunku Cybernetyka ekonomiczna i informatyka a potem pracownik. Nowatorski charakter studiów przyczynił się do wykrystalizowania we mnie potrzeby stałych poszukiwań, przekraczania granic, szukania rozwiązań nieoczywistych, ale przydatnych. To wszystko znalazło swoje odzwierciedlenie w decyzji o pozostaniu na uczelni jako pracownik naukowo-badawczy. Od skończenia studiów aż do dzisiaj prowadzę prace naukowe i badawcze oraz uczę studentów jak tworzyć i zarządzać systemami informatycznymi w różnego rodzaju organizacjach biznesowych i publicznych.

Jakie są Pani zainteresowania naukowe?

Prof. Ewa Ziemba: Moje zainteresowania naukowe koncentrują się głównie na wielowymiarowych aspektach wykorzystania technologii i systemów informatycznych dla doskonalenia działania organizacji biznesowych i sektora publicznego w dążeniu do osiągania celów zrównoważonego rozwoju. Od 2009 roku – z uwagi na zmianę dominującego modelu gospodarki na tzw. GOW (Gospodarka Oparta na Wiedzy) – moje badania zostały silnie osadzone w teorii i praktyce teorii zrównoważonego społeczeństwa informacyjnego, którego światowe początki datuje się na przełom XX i XXI wieku. Właśnie w 2009 roku, zauważając problem badawczy i fakt, iż w polskich ośrodkach akademickich nikt go nie podjął – skupiłam się na poszukiwaniu czynników decydujących o rozwoju zrównoważonego społeczeństwa informacyjnego. Ten nowy obrany przeze mnie kierunek badawczy pozwolił mi na włączenie się w nurt światowych badań i przyczynił się do nawiązania wielu kontaktów z osobami zajmującymi się podobną tematyka w różnych krajach. Badając różne organizacje i systemy szukam odpowiedzi na pytanie o to jak wykorzystać technologie informacyjno-komunikacyjnych, aby osiągnąć zrównoważony rozwój, przy czym nie chodzi tutaj jedynie o aspekty ekologii i zrównoważenia ekologicznego, ale także zrównoważenie ekonomiczne, społeczne, kulturowe i polityczne.

Swoje badania prowadzę w różnych podmiotach bowiem poszukuję wskazanych powyżej uwarunkowań funkcjonowania nie tylko do firm i administracji publicznej, ale także gospodarstw domowych i ich członków. Rezultaty moich badań wykorzystywane są jako naukowa podstawa programowania, budowania i rozwoju zrównoważonego społeczeństwa informacyjnego, czyli takiego w którym biznes, administracja publiczny i gospodarstwa domowe z wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyjnych odnoszą korzyści ekonomiczne, społeczne, kulturowe, polityczne i ekologiczne. Obrany kierunek badań bardzo dobrze wpisuje się w wyzwania stojące przed współczesnym światem, bowiem ich przesłanie, rudyment i wyniki możemy literalnie odnaleźć w zapisach Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 przyjętej przez przywódców państw ONZ w 2015 roku.

Niespodzianką, ale i czystą radością był dla mnie fakt uzyskania w2020 roku prestiżowej nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za znaczące osiągnięcie naukowe. Nagroda ta w Polsce jest wyrazem najwyższego uznania dla postawy naukowca i jakości wyników jego badań. Przy czym należy podkreślić, że uznanie to łączy w sobie utylitarny i naukowy aspekt prowadzonych badań.

Jakie inne Pani sukcesy naukowe przyczyniły się do dołączenie do grona EASA?

Prof. Ewa Ziemba: Komitet ds. Nominacji i Senat EASA, przy wyborze naukowców których zaprasza do swojego gremium, kieruje się głównie uwidocznionymi - w przebiegu ścieżki kariery zawodowej - osiągnięciami w sferze rozwoju wiedzy fachowej, doświadczenia oraz zaangażowania w rozwój współpracy międzynarodowej. Jest mi bardzo trudno odpowiedzieć co w szczególności zdecydowało o tym, co znamienici Profesorowie, którzy nominowali i opiniowali moją kandydaturę, ocenili wysoko i co zdecydowało o tym , że Komitet ds. Nominacji i senat EASA podjął tak radosną dla mnie decyzję i zaprosił mnie do swojego grona.

Myślę, że oprócz dorobku naukowego duże znaczenie miała rozpoznawalność w międzynarodowych środowiskach naukowych, a na tą rozpoznawalność składają się między innymi publikacje w uznanych czasopismach i wydawnictwach naukowych, wygłaszanie referatów i zapraszanych wykładów na prestiżowych konferencjach, współpraca z redakcjami czasopism naukowych i organizowanie konferencji międzynarodowych. Przypuszczam, iż ważne okazały się potwierdzenia uznania dorobku naukowego i wyjątkowej pracy na rzecz międzynarodowych środowisk w postaci już wcześniej uzyskanych przeze mnie różnego rodzaju wyróżnień i nagród, w tym między innymi nagrody uzyskane od międzynarodowych organizacji naukowych za istotny i duży wkład prac naukowo-badawczych do rozwoju nauki, za rozwój młodej kadry naukowej oraz prace organizacyjne na rzecz środowiska naukowego czy za najlepsze artykuły.

Na koniec powiem tylko, że bardzo się cieszę, ale też czuję ciężar odpowiedzialności, za utrzymanie dobrego standardu pracy i tego, aby jej wyniki mogły być na co dzień wykorzystywane w poprawie działalności organizacji działających w różnych sektorach i ludzi jako członków społeczeństwa. Nie bez znaczenie jest także świadomość misji, jaką mam jako nauczyciel akademicki i chęci realizowania jej na bardzo wysokim poziomie.