Cadyk Salomon Henoch Rabinowicz upamiętniony w Sosnowcu. Należał do najbogatszych ludzi w przedwojennej Polsce

Inicjatorem upamiętnienia cadyka Salomona Henocha Rabinowicza był zagłębiowski działacz społeczny, regionalista Piotr Dudała. Na ścianie kamienicy przy ul. Targowej 12, w której mieszkał cadyk pojawiła się pamiątkowa tablica, przypominająca o tym fakcie. Teraz każdy z mieszkańców oraz gości może przeczytać, że był m.in. założycielem sieci szkół religijnych Keter Tora, z których Jesziwa Kibuc Gavoah (Wysokie Zgromadzenie) działała w Sosnowcu. Był też właścicielem nieruchomości, fabryk tekstylnych, odlewni, cegielni. Zamordowany został przez Niemców w getcie warszawskim 1 sierpnia w 1942 roku.

Z opracowania Piotra Dudały wynika, że Salomon Henoch Rabinowicz przez ponad 20 lat był mieszkańcem Sosnowca. Urodził się w 1882 roku Radomsku w ortodoksyjnej rodzinie chasydzkiej. Był założycielem słynnej jesziwy (rodzaj wyższej szkoły talmudycznej), zwanej "Keter Tora" (Korona Praw). Jako dyrektor tej organizacji sprawował nadzór nad 36 podległymi jej instytucjami w różnych miastach Polski. Najważniejsza z tych szkół - Jesziwa Kibbutz Gavoah znajdowała się w Sosnowcu. Zajmował się działalnością charytatywną.

Osiedlił się w Sosnowcu po zakończeniu I wojny światowej. Zamieszkał wraz z rodziną w okazałej kamienicy przy ulicy Targowej 12. Posiadał również w Sosnowcu parcele i domy przy ulicach Targowej, Modrzejowskiej i Małachowskiego. W swojej działalności religijnej nigdy nie był zależny od wsparcia. Nie przyjmował darów, lecz sam wspierał mocno jesziwy oraz inne żydowskie instytucje charytatywne. Należał do najbogatszych ludzi w przedwojennej Polsce.

Kiedy zaczęła się II wojna światowa rabin z Radomska wraz z rodziną przebywał w Krynicy. Mimo próśb chasydów, nie skorzystał z możliwości ucieczki z Polski. Najpierw skierował się do Łodzi, a w święto Chanuka w grudniu 1940 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie razem z rodziną pozostał do 1942 r. Był członkiem Rady Religijnej w getcie warszawskim. 1 sierpnia 1942 r., podczas rewizji przeprowadzonej w mieszkaniach, Niemcy wymordowali około 150 osób, w tym Rabinowicza i jego rodzinę. Jego grób znajduje się na cmentarzu żydowskim w Warszawie przy ul. Okopowej.