"Efekt serowy: Leki i ser to fatalne połączenie. Możesz dostać zawału lub zapaść w śpiączkę. Zobacz, jakich leków nie wolno łączyć z serem

Efekt serowy, czyli z jakimi lekami nie wolno jeść sera?

Polacy nic nie wiedzą o tzw. „efekcie serowym”, a jest bardzo niebezpieczny dla zdrowia. W pierwszym odruchu nazwa kojarzy się większości ze sztuką kulinarną. Nic bardziej błędnego! Efekt serowy dotyczy interakcji pewnej grupy leków z produktami bogatymi w tyraminę. Choć brzmi niewinnie, powoduje konsekwencje, które bywają niebezpieczne.

Tyramina, podobnie jak takie substancje jak histamina, putrescyna i kadaweryna posiada właściwości takie jak lek. Wymienione substancje są składnikami kilku gatunków serów dojrzewających, do których zalicza się camembert, cheddar, brie i ementaler. Występują też w rybach poddanych różnym procesom konserwacji, wędzonych, marynowanych i solonych. Ich obecność wykazano ponadto w winie chianti, piwie, niektórych owocach, takich jak banany, awokado czy figi, a także w pewnych gatunkach wędlin, wątróbce i czekoladzie.

Leki, które hamują aktywność tyraminy, blokują jej metabolizm. W konsekwencji następuje zwiększenie jej stężenia we krwi. Nadmiar tej substancji może wywoływać gwałtowny wzrost ciśnienia tętniczego, prowadzący nawet do krwawień śródczaszkowych. Zwykle towarzyszy temu ból głowy, bóle zamostkowe, hipertermia i zaburzenia widzenia. Czasami występują również takie objawy jak spowolnienie psychoruchowe, tachykardia, sztywność karku, wymioty, niepokój, lęk, dreszcze, bladość, pocenie się oraz zapaść, a w skrajnych przypadkach niewydolność i zawał serca, krwotoki, udar mózgu lub śpiączka.

Spożycie tyraminy w ilości około sześciu miligramów może stać się przyczyną śmierci. Właśnie ta interakcja nazywana jest „efektem serowym”.
Spożycie tyraminy w ilości około sześciu miligramów może stać się przyczyną śmierci. Właśnie ta interakcja nazywana jest „efektem serowym”.

Leki, których nie wolno jeść z serem, czyli wchodzące w interakcje z tyraminą to inhibitory monoaminooksydazy (IMAO). Należą do nich:

• leki przeciwdepresyjne, na przykład moklobemid (Aurorix, Mobemid, Mocloxil, Moklar)
• stosowane w leczeniu choroby Parkinsona leki zawierające selegilinę (Jumex, Segan, Selerin, Selgin), leki przeciwbakteryjne z furazolidonem (Furazolidon)
• leki przeciwgruźlicze, w których występuje izoniazyd (Isoniazidum, Rifamazid).

Jak w takim razie unikać niebezpieczeństwa?

Wystarczy pamiętać o opisanych zależnościach i nie łączyć wyżej wymienionych leków z produktami o wysokiej zawartości tyraminy. Podczas terapii inhibitorem monoaminooksydazy należy ograniczyć przyjmowanie pokarmów nawet o średniej zawartości tej substancji. Warto również wiedzieć, że produkty o małej zawartości tyraminy, spożyte w dużych ilościach, mogą wpływać na ogólną jej podaż w diecie i w rezultacie powodować między nią a lekiem interakcję.