Gdzie na urbex? Do Sarajewa! Zniszczony tor bobslejowy działa na wyobraźnię. Stolicę Bośni i Hercegowiny warto odwiedzić z wielu powodów

Bośnia i Hercegowina może się pochwalić mnóstwem niezwykle pięknych miejsc. Na pierwszym miejscu w przewodnikach najczęściej znajdziemy wodospady Kravica i charakterystyczny most łączący dwie części Mostaru. Pielgrzymi odwiedzają Medziugorie, by pomodlić się w miejscu, w którym na początku lat 80. ubiegłego wieku miało dojść do objawień maryjnych. Sarajewo, położone w głębi kraju, jest nieco mniej popularne wśród turystów.

Okolice dzisiejszej stolicy Bośni i Hercegowiny zamieszkane były już w czasach prehistorycznych. Pod koniec XIX wieku odkryto tu i odsłonięto ślady osad z okresu neolitycznego sprzed ok. 4500 lat. Obszar zajmowany obecnie przez miasto był również zamieszkany w czasach rzymskich. Nowożytne Sarajewo założone zostało w 1462 r., a następnie rozbudowane przez pierwszego osmańskiego władcę Bośni Isa-beg Isakovicia. Po kilku stuleciach panowania tureckiego Bośnia została zajęta przez Austro-Węgry. Pod rządami austriackimi Sarajewo zostało zmodernizowane i znacznie rozbudowane.

Po rozpadzie Jugosławii, podczas wojny, miasto było oblegane przez Bośniackich Serbów. Oblężenie rozpoczęło się w kwietniu 1992 r. i trwało do końca października 1995. W tym czasie Sarajewo było cały czas ostrzeliwane z otaczających gór. Oblężenie sprawiło, że miasto było odcięte od dostaw wody i prądu, a także żywności, która była dostarczana nieregularnie. Zginęło wtedy ponad 10 tys. osób, a niemal wszystkie budynki zostały zniszczone lub uszkodzone.

Opisany wcześniej tygiel historyczny i kulturowy jest widoczny w Sarajewie na każdym kroku. Wpływy tureckie, austriackie i niestety wojenne widać niemal wszędzie. Co warto zobaczyć będąc w stolicy Bośni i Hercegowiny? O tym piszemy w artykule poniżej.

Miłośnicy urbexu zdecydowanie powinni wybrać się na obrzeża miasta. Na wzgórzu Trebević można znaleźć zrujnowane obserwatorium astronomiczne Bistrik Kula, a w jego pobliżu – pozostałości po torze saneczkarsko-bobslejowym, na którym w 1984 r. rozgrywano zawody w ramach olimpiady.

Ówczesna Jugosławia nie miała tradycji w sportach saneczkarskich i bobslejowych, co za tym idzie, w kraju nie istniał żaden profesjonalny obiekt nadający się do uprawiania tego typu sportu. Fakt, że w 1978 r. Sarajewo zostało wybrane gospodarzem zimowych igrzysk olimpijskich w 1984 r. sprawił, że konieczna stała się budowa toru do rozegrania zawodów bobslejowych i saneczkarskich. Inwestycja rozpoczęła się w 1981 r., jej koszt wyniósł ponad 563 tys. dinarów jugosłowiańskich. Tor miał 13 zakrętów i długość 1261 metrów.

Po olimpiadzie obiekt gościł kilkukrotnie zawody pucharu świata w bobslejach. W trakcie oblężenia Sarajewa, tor i góra Trebević zyskały nową, smutną funkcję. Miejsce, które dekadę wcześniej było sercem sportowych emocji, było używane do obsługi stanowisk artylerii sił serbskich.

Na wzgórze Trebević można wjechać kolejką linową lub samochodem, można również wejść na piechotę. Obojętnie, jak dostaniemy się na Trebević, należy pamiętać, by poruszać się wyłącznie utartymi szlakami – tereny wokół Sarajewa nadal są zaminowane!