Spacer po parku Fazaniec w Bytomiu. Zieleń, śpiew ptaków i spokój. Potrzebujesz oddechu? Odwiedź go koniecznie!

Fazaniec znajduje się między dwiema dzielnicami Bytomia: Bobrkiem i Szombierkami. Jest duży: jego powierzchnia liczy 18 hektarów. W 1987 roku został wpisany do rejestru zabytków.

Co go odróżnia od wielu znanych parków krajobrazowych? A to, że jest dość nietypowy. Cechuje go bowiem bardzo duże zróżnicowanie w ukształtowaniu powierzchni. Są tu dwa wąwozy (miejscami głębokie na kilkanaście metrów), które zbiegają się i zamykają w płaskie wzniesienie z łąką. Widząc strome skarpy porośnięte gęsto drzewami, człowiek czuje się tu momentami trochę jak... w górach. Złudzenie to pogłębiają rozsiane tu ówdzie głazy, powalone pnie drzew, płynące strumyki i nieustający śpiew ptaków.

Bardzo szybko można zapomnieć, że jest się w dużym mieście, w sercu śląskiej aglomeracji. W parku są miejsca, które wyglądają tak, jakby nie dotknęła ich ludzka ręka. Oczywiście to złudzenie. W 2019 roku zakończyła się jego rewitalizacja, której efektem są wyremontowane alejki, pokryte naturalnym kruszywem lub kostką granitową, wyregulowane cieki wodne, nowe drzewa i krzewy, a także tarasy widokowe.

To, co od razu rzuca się "w uszy" każdemu, kto znajdzie się w tym parku, to śpiew ptaków - dźwięk w dużych miastach niezwykle rzadki. Fazaniec to istny raj dla ornitologów. Na jego terenie znajdują się stanowiska lęgowe takich ptaków jak m.in. rzyżówka, głowienka, czernica, kuropatwa, przepiórka, bażant, perkozek. Zimują tam także ptaki wodne: kokoszka wodna i wodnik.

Fazaniec to także mieszkanie wielu płazów i ssaków. Żyją tu przede wszystkim liczne zastępy żab (żaba wodna, żaba śmieszka, żaba jeziorkowa, żaba trawna, żaba moczarowa, ropucha zielona). Na tym terenie można także spotkać lisy, dziki i zające. My spotkaliśmy wiewiórkę :)

Park założył w drugiej połowie XIX wieku hrabia Ulrich Schaffgotch. Nad przedsięwzięciem pracował Karol Godula, gdyż przy wybudowanym z jego polecenia neorenesansowym pałacu w Szombierkach na park nie było miejsca. Początkowo park był wielką bażanciarnią. Mieszkańcy okolicznych dzielnic nie mieli do niego wstępu. Obiekt był ogrodzony, bram pilnowały warty.

W 1926 roku górnicy kopalni Karol, Lithrandra i Paulus zwrócili się do hrabiego Schaffgotcha z prośbą o udostępnienie parku miejscowej ludności. Decyzja była pozytywna i od 1927 roku prywatny park Schaffgotcha stał się parkiem publicznym. Z tym, że o godz. 21.00 zamykano bramy. W tym okresie w parku wzniesiono drewnianą kawiarnię, która została zniszczona w czasie II wojny światowej.

W latach 30. XX w. w parku powstała topolowa aleja projektu inż. B. Burskiego, która na lata stała się jednym z najbardziej charakterystycznych i rozpoznawalnych punktów Fazańca. Niestety, została wycięta w lipcu 2010 roku ze względu na zły stan drzew. Aleję jednak odtworzono i dziś znowu można się nią cieszyć.

W latach 50. XX w. władze ludowej ojczyzny miały różne pomysły na zagospodarowanie Fazańca - na przykład istniał plan zabudowy parku, między innymi miał tam powstać szpital. Na szczęście planów nie zrealizowano. Zbudowano za to dwa boiska sportowe i basen kąpielowy.

Po latach, w wyniku szkód górniczych i zaniedbania, zostały zdewastowane. Basen pamięta jednak wielu Bytomian. Dzisiaj w jego miejscu znajduje się nowe boisko.

Jeśli nie macie całego dnia na długie wyprawy, a chcecie odpocząć i oderwać się od świata - koniecznie odwiedźcie ptaki na Fazańcu :)