Potrawy z dyni

Dynia jest warzywem wszechstronnym, lekko słodki smak pozwala na przygotowanie z niej deserów (choćby ciast), ale możemy pokusić się o wykorzystanie jej w wytrawnych sałatkach, zapiekankach i oczywiście zupach. Przy tym warto pamiętać, że tłuszcze zawarte w pestkach dyni zaliczają się do pełnowartościowych tłuszczów roślinnych. Około 80% kwasów tłuszczowych to kwasy nienasycone, z czego 50-60% to wielokrotnie nienasycone. Poza tym dynia to prawdziwe zagłębie witamin i minerałów (np. witamin z grupy B, prowitaminy A, witaminy PP i C oraz sodu, potasu, magnezu, wapnia, żelaza). Przekonajcie się Państwo sami, co można wyczarować w kuchni z dyni. Smacznego!

Festiwal dyni Jejkowice 2015: Występy artystyczne, prezentacje największych dyń, degustacja potraw z dyni, prezentacje kulinarne kół gospodyń wiejskich - takie atrakcje czekały podczas III Międzygminnego Festiwalu dyni w Jejkowicach. Impreza odbywała się w Szkole Podstawowej im. Jana III Sobieskiego w Jejkowicach. Zobaczcie zdjęcia.

Jak zrobić zupę z dyni? Poznaj łatwy przepis. Efekt murowany. Sezon na potrawy z dyni jest już naprawdę blisko. To pomarańczowe warzywo, do którego jeszcze niedawno podchodziliśmy z dużą rezerwą staje się coraz popularniejsze. Dziś śmiało po nie sięgamy i tworzymy naprawdę pyszne potrawy z dyni np. zupę z dyni, zapiekanki, a nawet desery. Zobaczcie nasze przepisy na zupę z dyni ZUPA KREM Z DYNI - PRZEPIS

W śląskiej kulturze tak to jest, że gdy się dziecko dopytuje, co będzie dzisiaj na obiad - to można mu na odczepnego powiedzieć: Żur i banie! Dowcip i złośliwość tego ausdruku polega na tym, że dawniej na Śląsku bardzo często to jedzono, więc się ludziom czasem mierziło.

Sezon na dynie trwa w najlepsze. Począwszy od zup, placków, przez sałatki, a skończywszy na musach i puddingach czy nawet tortach. Może być przygotowana na każdą okazję, zarówno na słodko jak i na słono. Miąższ dyni, odpowiednio przyprawiony, jest naprawdę pyszny. Dynia ma wiele zastosowań w kuchni. Najczęściej jest to zupa z dyni. Podajemy przepis.

Już tysiąc lat temu szlaki handlowe znad Bałtyku do Czech, Austrii i dalej na południe, wiodły przez Śląsk i pełne były cuchnących wozów, wiozących beczki z zasolonymi śledziami. Musiało być tych śledzi w beczkach dużo, bo za przejazdy drogami i mostami płacono wyjmowanymi z beczki rybami.

Oto zwyczajna domowa scena. Czytam gazetę, żona czyta książkę, ale ją odkłada, idąc do pokoju córki, pomóc jej przygotować się do sprawdzianu z historii. Ja też odkładam gazetę, gdyż mi w lekturze przeszkadza ich rozmowa. Bo na głos powtarzają daty i zdarzenia.

Większość ludzi po świąteczno-karnawałowych spotkaniach boi się wejść na wagę. Ktoś rzekł, że jest nienormalny, bo trochę więcej jedząc, zaraz tyje. Jest odwrotnie. Ten, który dużo je i nie grubnie - to on jest nienormalny. Grubnięcie to całkowicie prawidłowe zachowanie naszego organizmu, który robi zapasy na czas niedostatku.

W tym roku możemy na Śląsku obchodzić kilka okrągłych rocznic. Przykładowo 100 lat drugiego powstania śląskiego, 1030 lat odbicia Śląska od Czech i przyłączenie go do Polski przez księcia Mieszka albo mamy 750 lat bruszenia.

Wielokrotnie przejeżdżałem przez Zbrosławice koło Tarnowskich Gór. W nizinnej części wsi, gdzie płynie rzeczka Drama, jest ponoć zdrowy mikroklimat. Może miejscowość powinna się nazywać – Zbrosławice Zdrój?

Ślązoki to fajne dziołchy i karlusy - ileż to już razy słyszałem? Bo kto jak kto, ale my Ślązoki zawsze się dogadamy. Ta nasza regionalna zgoda i szczęśliwości, spotęgowana jest jeszcze wokół betlejemskiego żłobu, przy świętach. Zatem wszystko gro i buczy zgodnie z tym, co śpiewali aniołowie nad betlejemską stajenką: Chwała Bogu na niebie a na ziemi pokój ludziom dobrej woli.

Czy Ślązacy są „dupowaci"? O przywarach Ślązaków trochę z przymrużeniem oka, a trochę nie, opowiada Marek Szołtysek, śląski pisarz, dziennikarz, historyk, autor książek związanych z kulturą i kuchnią śląską. Zobaczcie na kolejnych zdjęciach, co o śląskiej „dupowatości" pisze w swoim felietonie „Samozniszczenie".

Jury pod przewodnictwem prof. Jana Miodka jeszcze nie zdecydowało, kto wypadł najlepiej w konkursie Po naszymu dla VIP. Publiczność najmocniej oklaskiwała opowieść po śląsku dziennikarki Izoldy Czmok-Nowak, pisarza i publicysty Marka Szołtyska, księdza Piotra Brząkalika i znanego ze śląskich smaków Remigiusza Rączki.

Początki obecności dyni na naszych stołach nie były obiecujące. Najpierw traktowaliśmy ją ostrożnie, podając głównie w postaci pikli w occie. Jednak z czasem odkrywaliśmy coraz więcej zalet i kulinarnych zastosowań tego pomarańczowego warzywa. Dziś śmiało sięgamy po dynię, przyrządzając ją na wiele różnych sposobów. Bo miąższ dyni, odpowiednio przyprawiony, wcale nie jest mdły, jak wielu sądzi, ale pyszny. Dynię można wykorzystać w zupach, daniach głównych, a nawet w deserach. Trudno znaleźć inne warzywo, które miałoby tak szerokie zastosowanie.

Rośliny dyniowate kojarzą się przede wszystkim z tytułową dynią, podczas gdy w skład tej rodziny wchodzą też inne przepyszne warzywa, a także owoce! Są niezwykle soczyste, kolorowe, bardzo smaczne i sycące! Czy potrafisz bez zastanowienia wymienić 6 rodzajów roślin dyniowatych? Bez względu na to, czy odpowiedziałeś: tak lub nie, z pewnością dowiesz się wielu ciekawych faktów na temat tej wyjątkowej grupy roślin.

Niedziela Wielkanocna, czy Niedziela Zmartwychwstania, to na Śląsku bardzo wesoły dzień dla dzieci, które otrzymują wtedy prezenty. Przynosi je zajączek, wielkanocny zajączek. Czasami upominki w ów niedzielny poranek znajdują dzieci zaraz po wstaniu, koło łóżka, ale powinno się ich szukać w ogrodzie, w trawie, pod krzakami lub na balkonie. Czasami znajduje się je w specjalnie zrobionych wcześniej gniazdach z drewna, słomy czy tektury. A skąd się wziął na Śląsku ten wielkanocny zajączek?

W Tychach na kościelnym festynie jedna Ślązoczka powiedziała, że nie potrafi godać, bo choć rodzice byli rodowitymi Ślązokami i ze sobą godali, to z dziećmi tylko mówili, twierdząc, że to dla ich dobra. Pani Ola z Rydułtów powiedziała zaś, że denerwuje ją mama i ciotki, które mówią na co dzień po śląsku, ale do jej dzieci starają się zwracać poprawną polszczyzną. Jak twierdziły - dla dobra dziecka. O jakie dobro chodzi?

Dzięki studenckim wyjazdom zagranicznym i skutecznej szporobliwości, kupiłem mieszkanie w wielorodzinnym domu w Rybniku. W sezonie grzewczym paliliśmy na zmianę we wspólnej kotłowni mułem, czyli miałem węglowym. Śmierdziało jak pieron. Do tego jeszcze współmieszkańcy wsypywali do pieca śmieci z kubełków. Zwiększało to zadymienie i gasło przez to w piecu. Nie dało się ludzi namówić do zmiany paliwa, ale po kilku hajach przestali - w trakcie mojego dyżuru w kotłowni - przynosić śmieci. Uznano mnie za niedostosowanego do życia społecznego.

Poza Śląskiem, w Lublinie, zapytano mnie: Czy pochodzę z rodziny patriotycznej? Miałem filozoficzno-śląski problem z prostą odpowiedzią.

Ślązoki ceniły dawniej kozy. Zwierzęta te kojarzą się przede wszystkim z Mikołowem. Potwierdza to śląska pieśniczka: „W Mikołowie na jarmarku kupiyli my koza, co skokała i beczała, a mlyka niy dała”. Bo to miasto było wielkim centrum handlu kozami w całej okolicy.

W sobotę był pierwszy dzień września - i jakby nie to, że przypada w sobotę - toby szkolorze, czyli uczniowie, rozpoczęli nowy rok szkolny. Zatem latoś, czyli w tym roku, rok szkolny zacznie się w poniedziałek, 3 września.